Na een verhuis van het o zo rustige Gilze naar het mooie Roermond waren we een groter huis rijker en een grote tuin lichter. Dat scheelt een hoop werk! Waar ik enorm gelukkig mee was, niet dat ons nieuwe huis doordat het zo groot is wel twee poetsvrouwen nodig heeft (zo rijk zijn we helaas niet) maar, dat ik geen gras meer hoefde te maaien. Ik ken generaties (vooral mannen) die het heerlijk vinden om gras zo gezond, kort, mosvrij, goed belucht enzovoorts te houden. Ik heb er niks mee! Mos is ook groen, toch? Een keer niet maaien en al deze voorgaande zaken beheersen je planning. Want teveel mos kan niet de bedoeling zijn van een gazon. De overwoekering: twee kontjes hoog gras> Het woord gazon is ver te zoeken.
Bij ons nieuwe (nou ja uit 1850) huis zit een stadstuin.
Hier is geen plaats voor een gazon.
Met alle drukte vanwege de verhuis, mijn gezin, de nieuwe omgeving moet een mens ook regelmatig relaxen. Zo ga ik altijd op hetzelfde plekje op de bank zitten genietend van een bakkie koffie. Mijn uitzicht is een overwoekerd terrein van wel vier kontjes hoog. Iedere keer dacht ik daar zou een mooie kruidentuin dienen te zijn. Na een paar maanden dit bedacht te hebben, heb ik de gemeente een brief geschreven in de hoop dat zij me konden helpen met dit terrein
Om een lang verhaal
kort te maken dit terrein is het niet geworden. Maar het terrein wat ernaast
ligt.
Ik heb het in
bruikleen gekregen en ik ben hier heel gelukkig mee.
Met dank aan de
gemeente en de apotheek.
Nu wil ik na een
dankwoord niet rot doen... Maar kijk even naar de onderstaande foto van hoe het
allemaal begon:
 |
| Slecht graskarma :) |
